Helaas leert de geschiedenis ons dat zelfs als er grote hongersnoden zijn mensen hun eetpatroon bijna niet aanpassen.

De aardappel is met moeite geïntroduceerd in Europa, omdat mensen weigerde het te eten, ondanks dat er in de tijd dat de aardappel werd geïntroduceerd hongersnood n Europa was.

Natuurlijk was er toen ook nog wel stukje bijgeloof en religie wat daar een rol in speelde.

Maar als je ziet hoe mensens soms reageren als je voorstelt dat minder vlees eten ook optie is, zou je ook denken dat er een soort religieuze overtuiging achter zit.

Veganist is voor veel mensen nog een stap te ver (omdat ze het moeilijk vinden, omdat ze het meteen perfect willen doen), maar als de meeste mensen flexitariër zouden worden, met minstens 1 dag per week vegatarisch (niet eens persé veganistisch) zou het al heel veel schelen. Als we mensen direct een hele grote ommezwaai opdringen, gaat het niet lukken. Kleine haalbare stapjes zijn voor de meesten makkelijker om de omslag te maken.

Ik heb een paar weken terug geprobeerd om 24 uur lang veganistisch te eten. Een dag geen vlees was niet echt het probleem, maar ei en melk vermijden was erg lastig. Alternatieven als havermelk vond ik erg lekker, maar toch had ik moeite om de hele dag vol te houden.

Meh, ik wil best wat minderen maar veganist zit er echt niet in. Ik vind dat de oplossing vooral bij de bedrijven/overheden gezocht moet worden. Alleen grote centrale maatregelen kunnen de lasten verlichten.